محمد آقایی: دیروز و در روز فرهنگ عمومی، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و شورای شهر و شهرداری دماوند با همکاری بعضی از ادارات، مراسمی را برگزار کردند.

در این مراسم ضمن اجرای چند برنامه از قبیل اجرای تئاتر، پخش فیلم، شعر خوانی و قصه خوانی از پیشکسوتان عرصه فرهنگ و هنر تقدیر به عمل آمد.

در شب گذشته در فضای رسانه ای شهرستان، یادداشتی با عنوان «اندر احوالات برگزاری مراسم عجیب روز فرهنگ عمومی در شهرستان دماوند» منتشر گردید که از نحوه برگزاری مراسم و برنامه‌ها به شدت انتقاد کرده بود.

به نظر می رسد ای کاش در تهیه و ارسال یادداشت کمی تامل می شد که به مواردی از آن اشاره می کنم.

نویسنده یادداشت خود را معرفی نکرده است و ای کاش این شهامت وجود داشت که انتقادات خود را با نام نویسنده آن منتشر نمائیم.

دوستان ما در کانال‌های رسانه ای شهرستان نیز به درج آن مبادرت ورزیدند و این نشان می‌داد که ظاهراً با نویسنده یادداشت و محتوای آن همراه هستند.

منصفانه این است که در نقدهای خود در ابتدا به دست اندرکاران هر برنامه خدا قوت بگوییم و بعد به ارائه نقد بپردازیم.

در یادداشت از کلماتی مانند «مراسم عجیب روز فرهنگ» یا «اجرای آیتم های بی محتوا و کسل کننده» نام برده شده است که بنظر می رسد نقدی نارساست؛ می‌توانست گفته شود “این مراسم اگرچه دست اندرکاران آن زحمت کشیده بودند و برنامه‌هایی را به اجرا گذاشتند، ولی ضمن پوزش از هنرمندان و شاعرانی که اجرای برنامه را برعهده داشتند، می‌توانست برنامه‌ها از تنوع و اجراهای بهتری برخوردار باشد”.

ظاهراً تندی و عصبانیت نویسنده بی نام یادداشت بیشتر از معرفی به زعم ایشان پیشکسوتان عرصه فرهنگ و هنر بوده است که به شکل ناقص اجرا شده و معتقد است احیاناً دستی در کار بوده است و از کسان دیگری که در این عرصه صاحب نام بوده‌اند، علی الخصوص خبرنگاران رسانه دعوت نشده و این باعث دلخوری خبرنگاران گردیده است که این موضوع می‌تواند حرف حقی باشد و جای سوال داشته باشد که می‌توانست دقیق‌تر صورت پذیرد.

بنظر می‌رسد می توانست این عصبانیت به شکل بهتر و آرام‌تری بیان شود، زیرا خبرنگاران و انجمن مطبوعات هم جزئی از اداره ارشاد و تحت نظارت آن هستند و قرار است که سال‌های سال با هم همکاری داشته باشند.

در هر صورت به‌نظرم رسید گله خود را از این موضوع با شما در میان بگذارم و درخواست داشته باشم که سعی کنیم همه ما با آرامش و صبورانه از کنار مسائل عبور نماییم.

تا چه قبول افتد، چه در نظر آید و یا
تا که قبول افتد و که در نظر آید

انتهای پیام/