به گزارش پایگاه خبری عصر شرق، سمنوپزان یکی از سنت‌های آیینی مردم ایران است که سال‌ها قدمت دارد و در این مراسم در کنار پختن سمنو، ذکر اهل بیت (ع) نیز انجام می‌شود؛ نذر پخت سمنو ویژه حضرت فاطمه زهرا (س) است.

سَمَنو یا سمنک (به پارسی تاجیکی: сумалак)، خوردنی چسبنده و شیرینی است که ازجوانه گندم و آرد درست می‌کنند.

سمنو را معمولاً کمی پیش از نوروز درست می‌کنند و یکی از اجزای سفره هفت‌سین ایرانیان به‌شمار می‌آید؛ همچنین سمنو به دلیل دارا بودن کلسیم و پتاسیم مصرف متعادل آن به افراد سالمند و کسانی که دچار پوکی استخوان هستند، توصیه می‌شود.

فسفر سمنو قابل توجه بوده و برای رشد مغزی کودکان و زنان شیرده مفید است؛ آهن، اسید فولیک و ویتامین‌های گروه b «ب» آن عاملی برای خون‌سازی و تنظیم هورمون‌ها بوده و می‌تواند در رفع خستگی و آرامش اعصاب تأثیرگذار باشد.

معمولاً پختن سمنو در کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان بیشتر از دیگر نقاط انجام می‌شود، در افغانستان و تاجیکستان، سروده‌هایی در هنگام پختن آن از سوی بانوان این کشورها اجرا می‌شود.

در دوران جدید، سمنوپزی با گردهمایی اعضای خانواده و فامیل همراه است و سمنو درسفره هفت‌سین یکی از اقلام اصلی به‌شمار می‌رود و در کشور فنلاند به سمنو مَمی (Mämmi) گفته می‌شود.

نخستین جشنواره پخت سمنو در شهرستان شهرضا از سال ۱۳۸۶ برگزار شد و این جشنواره به جهت نگهداشت سنت دیرینه سمنوپزان در اواخر هر سال برگزار می‌شود؛ پس از پختن سمنو روی دیگ مسی، یک سینی بزرگ قرار می‌دهند و روی آن آیینه، شانه و سرمه، مهر، جانماز و تسبیج می‌گذارند و معتقدند نباید آدم ناپاک از کنار آن گذر کند.

همچنین مراسم سمنو پزان عید از ایام نوروز بنابر شرایط آب‌و‌هوایی در شهرهای مختلف به بهانه‌های مذهبی پخت و به عنوان نذری و تبرک بین مردم پخش می شود.

اگر نذر به نیت امامان معصوم باشد، روی سینی آیینه و قرآن قرار می‌دهند و دو رکعت نماز با نیت نذر می‌خوانند و اگر همسایگان و خویشاوندان از این نذر حاجت گیرند، شمع روشن می‌کنند و اگر دعای آنها مستجاب شد، آنها نیز نذر سمنو می‌کنند.

انتهای پیام/ر