افسوس که در چند هفته اخیر هرگاه که قدم در راه نهادیم، انبوه زبالهها در گوشه گوشه شهر، شیشههای خرد شده در کنار مسیرها، زبالههای گیر کرده در مسیر رودها و بوی تعفن زبالههای جمعآوری نشده، لذت پیادهروی و استفاده از هوای خوب را از ما ربود.
یکی از مخاطبان عصر شرق در یادداشتی نوشت: این روزها که کرونا برای هیچ نوع تفریح و شادمانی مجالی نمیدهد، شاید اندک دلخوشی ما قدم زدنهای گاه به گاه در میان کوچه پس کوچههای زیبای شهر و لذت بردن از کنار رودی وسایه درختی بود.
اما افسوس که در چند هفته اخیر هرگاه که قدم در راه نهادیم، انبوه زبالهها در گوشه گوشه شهر، شیشههای خرد شده در کنار مسیرها، زبالههای گیر کرده در مسیر رودها و بوی تعفن زبالههای جمعآوری نشده، لذت پیادهروی و استفاده از هوای خوب را از ما ربود.
در این مورد ذکر دو مساله جداگانه ضروری است؛ اول اینکه عملکرد همشهریان ما در نوع خود بینظیر است که در عصر اطلاعات و پیشرفت بشری، امری بدیهی مثل رعایت نظافت شهر توسط شهروندان رعایت نمیشود.
مثل اینکه مجبور باشید دائم به فرزند ۱۵ سالهتان یادآوری کنید که به دوستان و آشنایان سلام کند؛ همین قدر نشاندهنده عقبماندگی در رشد اجتماعی است.
به نظرم هرچه در این باب بگوییم گزاف است آن هم برای مردم شریف دماوند که پاکیزگی منازلشان همیشه زبانزد بوده و از اهمیت خاصی برایشان برخوردار است، عزیزان شهر را هم دریابید.
نکته دوم اینکه کوتاهی و کم کاری شهرداری دماوند به عنوان مسئول پاکیزگی شهر را نمیتوان نادیده گرفت.
آیا حفظ پاکیزگی شهر از اصلیترین و مقدماتیترین وظیفه شهرداری نیست؟ آیا واقعا حفظ پاکیزگی شهر کوچکی مثل دماوند برای مجموعه شهرداری انقدر سخت و طاقت فرساست که به طور کلی آن را وانهاده است؟!
آقایان محترم مسئول در شهرداری دماوند، نمیخواهیم خدای ناکرده تهمتی زده باشیم که بپرسیم مگر مشغول چه کارید که مهمترین وظایف ارگان تحت امرتان را فراموش کردهاید، ولی این همه کوتاهی حتما باید دلیل خوبی داشته باشد که عاجزانه میخواهیم آن را به اطلاع ما برسانید تا در مورد وظیفه شناسی و وجدان بیدار کاری شما فکر بدی نکرده باشیم.
در مورد این مساله تک تک ما چه در حفظ پاکیزگی و چه در امر سوال از عملکرد مدیریت شهری وظیفه داریم.
انتهای پیام/
