سمیه آقایی، روانشناس تربیتی: ایران یکی از کشورهای حادثه خیز همچون زلزله، سیل و … است که بارها همه ما تجربه کرده‌ایم و بحران شدت و اوج استرس است؛ خاصیت تراکمی استرس موجب می‌شود که با گذشت زمان استرس‌های متراکم شده به بحران تبدیل شوند.
حوادث شامل بلایای طبیعی، سوانح و جنگ هستند و زلزله و کرونا از بلایای طبیعی به شمار می‌روند که فشار روانی شدیدی دارند.
علائم روانشناختی افراد دچار بحران شامل فشار روانی و فیزیولوژیکی همچون ترس، هراس و تنش است؛ کرختی روانشناختی شامل درماندگی و بی‌کفایتی بوده و اضطراب نیز جز بنیادین بحران است.
اختلال در تفکر یکی دیگر از علائم روانشناختی افراد دچار بحران است و از دیگر موارد افسردگی است که چنانچه بحران حل نشود، واکنش‌های غم، غصه و ناکامی تبدیل به افسردگی می‌شود؛ از جمله علائم افسردگی در این بلایا اختلال خواب و اختلال خوردن و عدم امنیت است.
تغییرات اساسی زندگی مثل رها کردن فعالیت‌های لذت بخش زندگی و تغییر در روال عادی زندگی افراد از دیگر موارد مهم علائم این مقوله است؛ در تمامی مداخله‌های بهداشت روانی حوادث، هدف باید انسانی، شایسته و دلسوزانه باشد.
در خصوص راهکارهای دست‌یابی به آرامش روانی، وقتی بلاهای طبیعی مثل زلزله یا کرونا را داریم، باید بیشتر مراقب رفتارمان باشیم، چراکه اطرافیان به خصوص کودکان از رفتار ما متوجه می‌شوند که موقعیت تهدیدکننده است یا خیر.
در این راستا حفظ آرامش و عاقلانه برخوردن کردن مهم است نه احساسی برخورد کردن؛ برای کودکان زلزله را یک واقعه طبیعی توصیف کنیم نه بلایی که از سمت خداوند می‌آید؛ حواسمان باشد که ممکن است با همین یک جمله بچه‌ها احساس بدی نسبت به اخلاقیات پیدا کنند.
اگر کودکان متوجه زلزله شدند، آنها را در آغوش بگیرید و حواسشان را پرت کنید و همین کافی است؛ نکات بهداشتی برای مقابله با بیماری کرونا را به آنها آموزش دهید، اما به آنها استرس وارد نکنید، زیرا باعث بیماری می‌شود.
با بازی کردن به آنها آموزش شست‌و‌شوی صحیح و ماسک زدن را بگویید و در این ایام که کمتر از خانه بیرون می‌آیند برای کودکان وقت بگذارید و با آنها بازی کنید؛ بازی با کودکان باعث می‌شود هیجان‌ها و ترس‌هایشان را برون‌ریزی کنند، بدون آنکه متوجه باشند.
همچنین با رعایت بهداشت مراقب خودتان و دیگران باشید و بخندید و شاد باشید تا دیگران هم از شما الگو بگیرند.
انتهای پیام/