حجت‌الاسلام حمید مشهدی‌آقایی: شاعر چیره دست و عروضی بلند آوازه ایران، استاد حسین‌آهی، آخرین غزل از دیوان حیات پربار خود را سرود و به دیار باقی شتافت.

خطّه «آه» که مردمانش به ایمان و تدین و فرهنگ شهره‌اند در عرصه ادبیات پارسی مفاخر بزرگی چون، سائل آهی در قرون گذشته را دارد.

در سالیان اخیر اما، نام یک پدر و پسر در عرصه شعر فارسی و شعر آئینی خوش درخشیده است.

مرحوم حاج میرزاعلی آهی که از طلایه‌داران شعر آئینی و دینی در قرن اخیر است و پیشکسوت ستایشگران توحید و نبوت و ولایت و استاد نامدار و قدر ناشناخته و حسین آهی که در عرصه عروض و قافیه یگانه دوران معاصر بود.

اهل نظر و تحقیق در قلمرو شعر و شناخت بحور و اوزان شعری، شمس‌الدین محمد بن قیس رازی (قرن هفتم) را سلطان و سرآمد این عرصه می‌دانند و کتاب گرانسنگ المعجمش را اصلی‌ترین منبع مدون فنّ عروض بر می شمارند.

از آن پس به جرات می‌توان گفت، این «حسین آهی» است که از سن ۱۷ سالگی، آن‌گاه که وارد این عرصه می‌شود، تعجب بزرگان  وادی ادب را برمی‌انگیزد و پس از آن مدارج علم و دانش را در این عرصه به سرعت می‌پیماید و از لسان برخی بزرگان «شمس قیس زمان» لقب می‌گیرد.

استاد آهی را در سبک عراقی و هندی اشعار نغزی است که بسی دلنشین و نوشین است که او را در زمره شاعران بزرگ معاصر قرار می‌دهد.

استاد حسین آهی که اصالتا از شهر آبعلی و خطه آه است، از مفاخر ادبی شهرستان دماوند به شمار می‌رود و افسوس که حجاب معاصرت و مجاورت، هماره موجب غفلت و قدرناشناسی‌هاست.

اینک که این فرزند بلند آوازه شعر و ادب فارسی رخ برکشیده و رخت بربسته و خرامان از میان ما رفته است، بسی سزاوار است به مجلس ترحیم و محفل سوگ او بسنده نکنیم و حق بی بدیلش بر عهده ادبیات فاخر و ماندگار ایران زمین را بیش از پیش ارج نهیم.

نشریه ره‌آورد به اقتضای رسالتی که یک ربع قرن است بر دوش دارد به یاری ایزد توانا، وظیفه خود را در تقدیر و تجلیل از مقام علمی و ادبی این شاعر دانشور و استاد توانا انجام خواهد داد.

از زبان خود و همه دست اندرکاران ره آورد، فقدان این استاد نام آشنا و گمنام را به خانواده ارجمند و فرزندان داغدار و خاندان محترم آهی و مردم فرهنگ دوست آبعلی و همه اهالی قلم و ادب این خطه تسلیت می‌گوییم و برای آن سفر کرده رحمت و رضوان الهی را تمنا می کنیم.

انتهای پیام/